Winston Ricardo Arnon

Winston Ricardo Arnon werd in 1984 geboren in Paramaribo, Suriname. Op 10-jarige leeftijd emigreerde hij naar Nederland. Hij studeerde in 2009 af aan de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten en daarnaast was hij ook een uitwisselingsstudent aan de Alvin Ailey School in New York. Zijn eerste professionele ervaring deed hij op in projecten van Gerard Mosterd en Cecília de Lima. Daarna trad hij toe tot het dansgezelschap Conny Janssen Danst in Rotterdam waar hij van 2008-2013 werkte. Verdere projecten brachten hem naar SALLY Dansgezelschap Maastricht, Dansateliers Rotterdam en Korzo Den Haag. Van 2013-2020 maakte hij deel uit van Tanzcompagnie Konzert Theater Bern, waar hij onder andere werkte met Koen Augustijnen, Felix Landerer, Sidi Larbi Cherkaoui, Kor’sia, Estefania Miranda, Sharon Eyal en Jo Stromgren, Etienne Béchard, Guy Weizman en Roni Haver.

Winston vond inspiratie op verschillende gebieden binnen de danswereld. Binnen het choreografische platform van Konzert Theater Bern choreografeerde hij in het voorjaar 2014 het stuk ‘’Invisibility Would Be Preferred”. Andere choreografieën die hij choreografeerde waren in 2016 “Remote’’ en in 2018 ‘’Flesh, Blood and Bones’’. Hij werkte en choreografeerde aan een serie duetten die verband houden met een complexiteit tot relaties: ’’We both love to party’’, ‘’Lost and Maybe found’’, ‘’Crazy Coocoo Cunt’’ and most recently ‘’ Equilibrium of the Rigid Bodies’’.

SALLY’s Danslab

Tijdens het Danslab bij SALLY zal Winston gaan werken vanuit twee uitgangspunten, namelijk bewegingsinspiratie vanuit het skelet en vanuit symbiose.

“Het skelet als bewegingsinspiratie begint voor mij als een katalysator, het startpunt van de ontdekkingsreis van het lichaam. Mijn interesse vloeit voort vanuit de botten en gewrichten die het lichaam ondersteunen. Het skelet is ontzettend gefragmenteerd. Het bestaat uit verschillende onderdelen en schakels die allemaal gelijktijdig of enkelvoudig van elkaar kunnen bewegen. Dat maakt het skelet rijk aan mogelijkheden.

Wanneer ik aan de term symbiose denk, zie ik een klassiek beeld van een vogel die bovenop een ander dier zit. Twee verschillende soorten die elkaar ondersteunen en evenredig van elkaar profiteren. Er zijn verschillende soorten symbiotische relaties. Ik ben nieuwsgierig naar hoe symbiose ons beïnvloed in mens-tot-mens relaties.

Door beide thema’s te combineren kijk ik hoe de bewegingstaal beide kan ondersteunen. In dynamiek, compositie, textuur en relaas.”