Phoebe Brack
Phoebe Brack
Phoebe Brack studeerde flamencodans bij de beroemde zigeunerdynastie Los Farruco in Sevilla. In 2010 creëerde zij haar eerste choreografie, die in première ging op festival Bruis in Maastricht. Hierna volgden Firefly, Twins & Twins2 en De flamencoklok. Voor haar choreografische werk voor kinderen en jongeren werd ze ondersteund door verschillende fondsen.
Phoebe’s choreografieën waren te zien in theaters (o.a. PandP Eindhoven en & ‘t Magisch Theatertje Maastricht), poppodia (o.a. Paradiso Amsterdam), festivals (o.a. Dans in de Wereld Amsterdam) en op locaties als winkels (IKEA Heerlen), oude fabrieken (o.a. Lichtfabriek Haarlem) en in de natuur (o.a. Festival Rolling Nature Almere).
Geïnspireerd door Ruth Saint Denis, een van de grondleggers van de hedendaagse dans, duikt Phoebe voor haar choreografische werk in de traditionele werelddans en muziek die de oorsprong vormen van de hedendaagse dans. Ze ontcijfert traditionele kunstvormen, zoals flamenco, en plaatst deze in een hedendaagse context zonder het contact met hun rijke geschiedenis en kenmerken te verliezen.
Maker bij VIA ZUID: sinds 2022 (in het Danslab van SALLY Dansgezelschap Maastricht en VIA ZUID)
SALLY’s Danslab
Wat als je gevoelig bent voor het maken van verbindingen in de hersenen die ervoor zorgen dat je creatief kunt zijn, maar als diezelfde gevoeligheid ervoor zorgt dat je in het dagelijks leven verbindingen legt die niet realistisch zijn? Als je kracht je kwetsbaarheid is en vice versa?
Het leren bewandelen van nieuwe paden en het doorbreken van oude patronen in je hoofd, die diep in de hersenen zijn gegroefd door bijvoorbeeld traumatische ervaringen, is een proces van vallen en opstaan. Deze flexibiliteit van het brein onderscheidt ons ook van dieren. Een hond bijvoorbeeld kan veel moeilijker, of niet, nieuwe verbindingen maken in het brein nadat hij getraumatiseerd is.
De and recode is geïnspireerd door principes van neuroplasticiteit, de natuur en geometrie. De choreografie toont een binnenlaag vol oude patronen en een buitenlaag waar nieuwe verbindingen kunnen ontstaan. Binnen en buiten deze lagen bevinden zich de ‘oude’ patronen van de traditionele werelddans en de nieuwe patronen van hedendaagse dans en muziek. De ontwikkeling van het nieuwe gebeurt immers niet zonder (af en toe) terug te vallen op het oude. Samen met de dansers wordt gezocht naar nieuwe patronen en betekenislagen door eerst de oude te herkennen.
Credits
Concept & choreografie: Phoebe Brack
Dansers: Conchita Boon & Joey Jansen
Coaching: Stefan Ernst
