Krisztina de Châtel
De van oorsprong Hongaarse choreografe Krisztina de Châtel heeft circa 70 choreografieën en twee dansfilms gemaakt. Haar voorstellingen gaan over contrasten en confrontaties: kwetsbare menselijke lichamen staan tegenover natuurelementen als wind, aarde en water, of de imposante ruimte van een kerkgebouw of machineloods. Ook binnen het lichaam woedt een strijd: tussen passie en beheersing, tussen individuele vrijheid en de anonimiteit en geborgenheid van het collectief.
Regelmatig werkt De Châtel buiten de muren van het theater: de omgeving vormt een inspiratiebron en wezenlijk onderdeel van de choreografie. Eén van haar drijfveren is om mensen een bijzondere ruimte op een andere manier te laten beleven. Ook werkt zij regelmatig met groepen mensen buiten de danswereld. De choreografieën van Krisztina de Châtel tonen in toenemende mate haar visie op de maatschappij. Bij SALLY choreografeerde zij de solo JUK ter gelegenheid van het tienjarig jubileum van SALLY. Recenter maakte ze de choreografie van de voorstelling Thirteen Images From The Dark Land.
Krisztina de Châtel wil jonge dansmakers een kans bieden. In de voorstellingen van Dansgroep Krisztina de Châtel werd dan ook regelmatig ruimte ingeruimd voor gastchoreografen. Ze gaf workshops en lessen op verschillende academies en trad op als artistiek adviseur. Na het afscheid van haar eigen dansgroep in 2008 zet zij dit werk voort en steunt zij jonge makers op financieel en artistiek gebied via haar stichting Imperium.
Krisztina de Châtel is op grond van haar werk onderscheiden met de Sonja Gaskell Prijs en met de Choreografie Prijs van de Vereniging van Schouwburg- en Concertgebouwdirecties. In oktober 2000 werd zij voor haar gehele oeuvre onderscheiden met de Prijs van de Nederlandse Dansdagen en in 2001 werd ze benoemd tot Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw. In 2002 kreeg Krisztina de Châtel de Prijs van de Kritiek toegekend door de Kring van Nederlandse Theatercritici. In 2008 ontving ze de Frans Banninck Cocq Penning van de gemeente Amsterdam voor haar verdiensten voor de stad. In augustus 2010 werd zij opnieuw geëerd door de hoofdstad, ditmaal met de Amsterdamprijs voor de Kunst 2010. In datzelfde jaar ontving zij, tijdens de Nederlandse Dansdagen, de prestigieuze Gouden Zwaan voor haar grote bijdrage aan de ontwikkeling van de moderne dans in Nederland.
